คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6389/2560 (ผลโดยตรงของความผิดฐานร่วมกันกระทำอนาจารเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย)
DOI:
https://doi.org/10.14456/mfulj.2019.15คำสำคัญ:
ความผิดฐานร่วมกันกระทำอนาจารเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย, ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำกับผล, ผลโดยตรงบทคัดย่อ
ตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6389/2560 ผู้ตายอายุ 15 ปีเศษ กำลังขับรถจักรยานยนต์อยู่ จำเลยทั้งสองได้ขับรถจักรยานยนต์ไล่ตามเพื่อที่จะข่มขืนกระทำชำเราผู้ตาย โดยจำเลยทั้งสองได้แซงเบียดจนรถจักรยานยนต์ของผู้ตายล้มลงข้างถนนเป็นเหตุให้ผู้ตายหมดสติ แล้วจำเลยทั้งสองถอดกางเกงผู้ตายลงมาถึงหัวเข่า แต่มีรถจักรยานยนต์คันอื่นผ่านมา จำเลยทั้งสองจึงรีบขับรถจักรยานยนต์ออกไปจากจุดเกิดเหตุ การกระทำของจำเลยทั้งสองเป็นเหตุให้ผู้ตายได้รับบาดเจ็บและถึงแก่ความตายจากการติดเชื้อในกระแสโลหิตจากภาวะแทรกซ้อน
คดีนี้ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ความตายของผู้ตายเป็นผลโดยตรงอันเกิดการที่จำเลยทั้งสองร่วมกันทำร้ายผู้ตายจนเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตายโดยไม่มีเจตนาฆ่า ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290 วรรคแรก ประกอบมาตรา 83 แต่มิใช่ผลโดยตรงอันเกิดจากการที่จำเลยทั้งสองร่วมกันกระทำอนาจารผู้ตาย ดังนั้น จำเลยทั้งสองจึงไม่มีความผิดฐานร่วมกันกระทำอนาจารเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย ตามมาตรา 278, 280 (2) ประกอบมาตรา 83 คงมีความผิดฐานร่วมกันกระทำอนาจารผู้ตาย ตามมาตรา 278 ประกอบมาตรา 83 เท่านั้น
Downloads
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2019 วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.