The Problem about Discrepancy in Applying between “Ignorance of Facts” in Accordance with Article 59 Paragraph Three of the Criminal Code and “Mistake of Facts” in Accordance with Article 62 of the Criminal Code
DOI:
https://doi.org/10.14456/mfulj.2022.11Keywords:
Ignorance of Facts, Mistake of FactsAbstract
There is a problem about considering of criminal liability of a person in the case of an offender’s mistake in the facts under Thai law that is the problem about confusion and discrepancy in applying between “ignorance of facts” in accordance with Article 59 paragraph three of the Criminal Code and “mistake of facts” in accordance with Article 62 of the Criminal Code. That is, even though the facts of the case are similar but with different Article. For this reason, there is a significant problem of stability in legal reasoning. This article therefore studied the analysis of similarities. and the differences between the two Articles to propose a solution to the aforementioned problem.
Downloads
References
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์, คำอธิบายกฎหมายอาญาภาค 1, พิมพ์ครั้งที่ 10 (กรุงเทพมหานคร: พลสยาม พริ้นติ้ง, 2551).
คณิต ณ นคร, กฎหมายอาญาภาคทั่วไป, พิมพ์ครั้งที่ 6 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2560).
จิตติ ติงศภัทิย์, คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญา ภาค 1, พิมพ์ครั้งที่ 10 (กรุงเทพมหานคร: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา, 2546).
ณรงค์ ใจหาญ, ความสำคัญผิดในเหตุที่ผู้กระทำมีอำนาจกระทำได้, (วิทยานิพนธ์ปริญญาโท หลักสูตรนิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2526).
ดิศรณ์ ลิขิตวิทยาวุฒิ, ปัญหาในทางทฤษฎีเกี่ยวกับการสำคัญผิดในกฎหมายอาญาไทย: กรณีการสำคัญผิดในเหตุที่บุคคลมีอำนาจกระทำ, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ (กรุงเทพมหานคร, 2564).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ, กฎหมายอาญา : หลักและปัญหา, พิมพ์ครั้งที่ 6 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์นิติธรรม, 2547).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ, คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาคทั่วไป, พิมพ์ครั้งที่ 19 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2560).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ, ประมวลกฎหมายอาญา ฉบับอ้างอิง, พิมพ์ครั้งที่ 40 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2561).
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ, สังคมกับกฎหมาย, พิมพ์ครั้งที่ 5 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2559).
นรเศรษฐ์ สว่างแจ้ง, บทบาทศาลในการใช้ดุลพินิจในการกำหนดโทษ ใน นิติธรรมประจักษ์ สุรศักดิ์ 60 ปี, บรรณาธิการโดย อานนท์ มาเม้า, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา, 2561).
ปกป้อง ศรีสนิท, กฎหมายอาญาชั้นสูง, (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2559).
สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล, โครงสร้างความรับผิดทางอาญาของไทย: พิจารณาจากประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 62 ใน 65 ปี เกียรติขจร: รวมบทความวิชาการ เนื่องในโอกาส 65 ปี อาจารย์เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์, บรรณาธิการโดย ปกป้อง ศรีสนิท, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เดือนตุลา, 2557).
แสวง บุญเฉลิมวิภาส, หลักกฎหมายอาญา, พิมพ์ครั้งที่ 5 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2551).
หยุด แสงอุทัย, กฎหมายอาญา ภาค 1, พิมพ์ครั้งที่ 21 (กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2556).
หยุด แสงอุทัย, คำอธิบายกฎหมายลักษณะอาญา ร.ศ. 127, พิมพ์ครั้งที่ 7 (กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน, 2561).
อุทัย อาทิเวช, ทฤษฎีอาชญาวิทยากับกระบวนการยุติธรรมทางอาญา, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ วี.เจ.พริ้นติ้ง, 2557).
Jerome Hall, General Principles of Criminal Law, 2nd Edition (Indianapolis, In d.: Bobbs-Merrill., 2005).
Michael S. Moore, Causation and the Excuses, California Law Review, Volume 73 Issue 4 (1985).
Stephen J. Morse, Neuroscience, Free Will, and Criminal Responsibility [Online], Source: https://scholarship.law.upenn.edu/faculty_scholarship/1604/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Mae Fah Luang University Law Journal

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.