แนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์สู่ความยั่งยืนในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี 2) เพื่อกำหนดแนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี และ 3) เพื่อประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้แนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี ดำเนินการวิจัย 3 ระยะ ในระยะที่ 1 ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกกลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ จำนวน 152 คน เครื่องมือการวิจัยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ในระยะที่ 2 ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 15 คน เครื่องมือการวิจัยใช้แบบบันทึกสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและสรุปภาพรวม เป็นการเลือกแบบเจาะจง และในระยะที่ 3 ใช้การประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 30 คน เครื่องมือการวิจัยใช้แบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการศึกษาสภาพการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี พบว่า ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ประกอบด้วย ด้านกระบวนการเรียนรู้ ได้แก่ 1) การสนับสนุนปัจจัยการผลิตแก่ครัวเรือนยากจนในการประกอบอาชีพ 2) มีการส่งเสริมให้นำความรู้ด้านอาชีพไปทดลองใช้ และ 3) มีการสาธิต ฝึกอาชีพให้ครัวเรือนยากจน ด้านกระบวนการจัดการ ได้แก่ 1) มีโครงการที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมสัมมาชีพชุมชน 2) การประกอบอาชีพที่สุจริต ไม่เบียดเบียนตนเอง ผู้อื่น สังคม และ 3) ครัวเรือนยากจนได้รับการสนับสนุนปัจจัยการผลิต เพื่อเป็นทุนประกอบอาชีพ 2. แนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี ประกอบด้วย โครงการ/กิจกรรม ได้แก่ 1) ด้านกระบวนการเรียนรู้ จำนวน 3 กิจกรรม และ 2) ด้านกระบวนการจัดการ จำนวน 3 กิจกรรม 3. การประเมินแนวความเหมาะสมและความเป็นไปได้แนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์ในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี พบว่า ผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด คือสูงกว่า 3.51 ถือว่าแนวทางผ่านเกณฑ์การประเมิน สามารถนำไปใช้ได้