RELATIONSHIP BETWEEN THE BEHAVIOR OF THE HOUSEHOLD DEBTS AND THE USE OF THE SUFFICIENCY ECONOMY PHILOSOPHY TO MANAGE PUBLIC DEBTS IN THE MODEL SUFFICIENCY ECONOMY VILLAGES IN THE RICH LEVEL IN UBON RATCHATHANI PROVINCE.
Main Article Content
Abstract
The objectives of the research were to study 1) the nature of the household debts, 2) the use of the sufficiency economy philosophy, 3) the relationships between the household debts and the application of the sufficiency economy philosophy for debt management, A total of 357 households in the model sufficiency economy villages were studied. The subjects were derived by means of the stratified random sampling. The research instrument was a five-rating scale questionnaire. Statistics used in data analysis were percentage, mean, standard deviation, Pearson’s Co-relation Coefficient, t-test and F-test. The research findings were as follows. The rich households found to be in debt at a high level. Their incomes and spending, their objectives in borrowing, motivation and incentives were moderate. The sufficiency economy philosophy was utilized at a moderate level. The aspects of moderation, rationality, good immunity and virtues were found to be at a high level. Knowledge was found to be at a moderate level. As regards the relation between the behavior of household debts and the use of the sufficiency economy philosophy for the public debt management, it was found that the household debt burdens were related to virtues, knowledge and good immunity. Incomes and spending were related to good immunity, knowledge and virtues. The main objectives in borrowing were related to virtues, good immunity, moderation and knowledge. Motivation and incentives were related to good immunity, virtues, rationality, moderation, and knowledge with a statistical significance at level 0.01.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความแต่ละท่าน
References
กระทรวงมหาดไทย. (2564). ข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน จปฐ./ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก https://ebmn.cdd.go.th.
กฤช ปี่ทอง. (2560). แนวทางในการบริหารจัดการหนี้สินโดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของข้าราชการกองบัญชาการกองทัพไทย. หลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 59 ประจำ ปีการศึกษาพุทธศักราช 2559–2560 สาขาวิชาสังคมจิตวิทยา ศูนย์ประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริและความมั่นคง.
ทิพย์พรัตน์ แสงพันธ์. (2563). การดำเนินชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชน ตำบลเขื่องคำ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร. วิทยาการนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ธนาคารแห่งประเทศไทย และศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2564). แนวโน้มหนี้สินครัวเรือนไทย 2564. สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม 2564, จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/946680.
ธัญญพัทธ์ วัฒนจิรพันธุ์ และ จงจิต ลิอ่อนรัมย์. (2564). แนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้สินเกษตรกรตามแนวคิดเศรษฐกิจ พอเพียงของกลุ่มเกษตรกรตำบลไร่หลักทอง อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6(6), 298-299.
ธันยชนก ปะวะละ. (2561). การพัฒนาชุมชนต้นแบบตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงระดับมั่งมีศรีสุข: กรณีศึกษาบ้านหนองเผือก อำเภอปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารเกษตรพระวรุณ, 15(1), 101-111.
นลินี ทองประเสริฐ. (2560). พฤติกรรมการใช้บัตรสินเชื่อเกษตรกรกับคุณภาพชีวิตเกษตรกรตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 9(2), 83.
นลินี ทองประเสริฐ. (2557). ผลกระทบของพฤติกรรมการใช้บัตรสินเชื่อเกษตรกรที่มีต่อคุณภาพชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 2. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พันธ์จิตต์ สีเหนี่ยง และคณะ. (2562). การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกร ชุมชนบ้านหวายเหนียว อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(3), 536.
พิสัณฑ์ โบว์สุวรรณ และคณะ. (2565). ปัญหาหนี้สินของเกษตรกรไทย. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 265-275.
ภาวัช พุฒพันธ์. (2563). การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชน ในตำบลดู่ลาด อำเภอทรายมูล จังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วลัยลักษณ์ บุษบงค์. (2560). การรับรู้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกร อำเภอคลองหอยโข่ง จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาการเกษตรมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ศูนย์คุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน, ธนาคารแห่งประเทศไทย (ศคง.). (2564). แผนใช้เงิน. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.1213.or.th/th/Pages/finresilience/budgeting.asp.
สรา ชื่นโชคสันต์ ภาวนิศร์ ชัววัลลี และวิริยะ ดำรงศิริ. (2562). 8 ข้อเท็จจริง ปัญหาการเงินของครัวเรือนไทย. สืบค้นเมื่อ 18 ธันวาคม 2564, จาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_30Oct2019.aspx.
สารสนเทศท้องถิ่นอีสาน ณ อุบลราชธานี. (2564). สถิติข้อมูลของจังหวัดอุบลราชธานี รายงาน ณ ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก http://www.esanpedia.oar.ubu.ac.th.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550-2554). กรุงเทพฯ: สํานักนายกรัฐมนตรี.
สิริรักษ์ คชายุทธ, วัชรินทร์ สุทธิศัย และสิทธิพรร์ สุนทร. (2564). การใช้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับผลลัพธ์การพัฒนาท้องถิ่น ตำบลแก้งแก อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7(2), 248-261.
สุภาภรณ์ โสภา และคณะ. (2564). แนวทางการดำรงชีวิตวิถีใหม่ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนเขตเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(10), 1-12.
Johan Almenberg, et.al. (2018). Attitudes toward debt and debt behavior. Retrieved February 19, 2022, from: http://www.nber.org/papers/w24935.
Krejcie, R.V. & D.W. Morgan. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(56), 607-610.
Datta, S., Tiwari, A.K. & C.S. Shylajan. (2018). An empirical analysis of nature, magnitude and determinants of farmers’ indebtedness in India. International Journal of Social Economics, 45(6), 888-908.
Nizar, N., & Abdul Karim, Z. (2015, April). Determinants of Malaysia household debt: macroeconomic perspective. In Proceeding-Kuala Lumpur International Business, Economics and Law Conference, pp. 97-107, Hotel Putra, Kuala Lumpur: Malaysia.
William W, G. J Stephen & D. E. Hinkle. Applied Statistics for the Behavior Sciences. 4th ed. New York: Houghton Mifflin, 1998.