ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นหนี้ภาคครัวเรือน กับการใช้แนวทางปรัชญา เศรษฐกิจพอเพียงบริหารจัดการหนี้สินของประชาชนหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ ระดับมั่งมีศรีสุข จังหวัดอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) พฤติกรรมการเป็นหนี้ภาคครัวเรือน 2) การใช้แนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงการบริหารจัดการหนี้สิน 3) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นหนี้ภาคครัวเรือน กับการใช้แนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงบริหารจัดการหนี้สิน โดยศึกษาจากประชาชนหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ ระดับมั่งมีศรีสุข จังหวัดอุบลราชธานี ตัวอย่างจำนวน 357 ครัวเรือน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตรส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า ประชาชนในหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ ระดับมั่งมีศรีสุข มีพฤติกรรมการเป็นหนี้ โดยมีภาระหนี้สิน อยู่ในระดับมาก สภาพรายได้กับรายจ่าย วัตถุประสงค์หลักในการกู้ยืมเงิน และแรงจูงใจและสิ่งกระตุ้นในการกู้ยืม อยู่ในระดับปานกลาง มีการใช้แนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงบริหารจัดการหนี้สิน ด้านความพอประมาณ ด้านความมีเหตุผล ด้านความมีภูมิคุ้มกันที่ดี และด้านมีคุณธรรม อยู่ในระดับมาก ส่วนด้านความรู้ อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเป็นหนี้ภาคครัวเรือน กับการใช้แนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงบริหารจัดการหนี้สินของประชาชน พบว่าภาระหนี้ครัวเรือน มีความสัมพันธ์กับความมีคุณธรรม ด้านความรู้ และด้านมีภูมิคุ้มกันที่ดี สถานภาพรายได้กับรายจ่าย มีความสัมพันธ์กับด้านภูมิคุ้มกันที่ดี ด้านความรู้ และด้านความมีคุณธรรม วัตถุประสงค์หลักในการกู้ยืมมีความสัมพันธ์กับ ด้านความมีคุณธรรม ด้านมีภูมิคุ้มกันที่ดี ด้านความพอประมาณ และด้านความรู้ และแรงจูงใจและสิ่งกระตุ้นในการกู้ยืม มีความสัมพันธ์กับ ด้านมีภูมิคุ้มกันที่ดี ด้านความมีคุณธรรม ด้านความมีเหตุผล ด้านความพอประมาณ และด้านความรู้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้
ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความแต่ละท่าน
References
กระทรวงมหาดไทย. (2564). ข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน จปฐ./ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก https://ebmn.cdd.go.th.
กฤช ปี่ทอง. (2560). แนวทางในการบริหารจัดการหนี้สินโดยใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของข้าราชการกองบัญชาการกองทัพไทย. หลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 59 ประจำ ปีการศึกษาพุทธศักราช 2559–2560 สาขาวิชาสังคมจิตวิทยา ศูนย์ประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริและความมั่นคง.
ทิพย์พรัตน์ แสงพันธ์. (2563). การดำเนินชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชน ตำบลเขื่องคำ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร. วิทยาการนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ธนาคารแห่งประเทศไทย และศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2564). แนวโน้มหนี้สินครัวเรือนไทย 2564. สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม 2564, จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/946680.
ธัญญพัทธ์ วัฒนจิรพันธุ์ และ จงจิต ลิอ่อนรัมย์. (2564). แนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้สินเกษตรกรตามแนวคิดเศรษฐกิจ พอเพียงของกลุ่มเกษตรกรตำบลไร่หลักทอง อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6(6), 298-299.
ธันยชนก ปะวะละ. (2561). การพัฒนาชุมชนต้นแบบตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงระดับมั่งมีศรีสุข: กรณีศึกษาบ้านหนองเผือก อำเภอปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารเกษตรพระวรุณ, 15(1), 101-111.
นลินี ทองประเสริฐ. (2560). พฤติกรรมการใช้บัตรสินเชื่อเกษตรกรกับคุณภาพชีวิตเกษตรกรตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 9(2), 83.
นลินี ทองประเสริฐ. (2557). ผลกระทบของพฤติกรรมการใช้บัตรสินเชื่อเกษตรกรที่มีต่อคุณภาพชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกรหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง 2. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พันธ์จิตต์ สีเหนี่ยง และคณะ. (2562). การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกร ชุมชนบ้านหวายเหนียว อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 37(3), 536.
พิสัณฑ์ โบว์สุวรรณ และคณะ. (2565). ปัญหาหนี้สินของเกษตรกรไทย. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 265-275.
ภาวัช พุฒพันธ์. (2563). การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชน ในตำบลดู่ลาด อำเภอทรายมูล จังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วลัยลักษณ์ บุษบงค์. (2560). การรับรู้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกร อำเภอคลองหอยโข่ง จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาการเกษตรมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ศูนย์คุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน, ธนาคารแห่งประเทศไทย (ศคง.). (2564). แผนใช้เงิน. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://www.1213.or.th/th/Pages/finresilience/budgeting.asp.
สรา ชื่นโชคสันต์ ภาวนิศร์ ชัววัลลี และวิริยะ ดำรงศิริ. (2562). 8 ข้อเท็จจริง ปัญหาการเงินของครัวเรือนไทย. สืบค้นเมื่อ 18 ธันวาคม 2564, จาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_30Oct2019.aspx.
สารสนเทศท้องถิ่นอีสาน ณ อุบลราชธานี. (2564). สถิติข้อมูลของจังหวัดอุบลราชธานี รายงาน ณ ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2564, จาก http://www.esanpedia.oar.ubu.ac.th.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550-2554). กรุงเทพฯ: สํานักนายกรัฐมนตรี.
สิริรักษ์ คชายุทธ, วัชรินทร์ สุทธิศัย และสิทธิพรร์ สุนทร. (2564). การใช้แนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับผลลัพธ์การพัฒนาท้องถิ่น ตำบลแก้งแก อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7(2), 248-261.
สุภาภรณ์ โสภา และคณะ. (2564). แนวทางการดำรงชีวิตวิถีใหม่ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของประชาชนเขตเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(10), 1-12.
Johan Almenberg, et.al. (2018). Attitudes toward debt and debt behavior. Retrieved February 19, 2022, from: http://www.nber.org/papers/w24935.
Krejcie, R.V. & D.W. Morgan. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(56), 607-610.
Datta, S., Tiwari, A.K. & C.S. Shylajan. (2018). An empirical analysis of nature, magnitude and determinants of farmers’ indebtedness in India. International Journal of Social Economics, 45(6), 888-908.
Nizar, N., & Abdul Karim, Z. (2015, April). Determinants of Malaysia household debt: macroeconomic perspective. In Proceeding-Kuala Lumpur International Business, Economics and Law Conference, pp. 97-107, Hotel Putra, Kuala Lumpur: Malaysia.
William W, G. J Stephen & D. E. Hinkle. Applied Statistics for the Behavior Sciences. 4th ed. New York: Houghton Mifflin, 1998.