GUIDELINES FOR DEVELOPING MARKETING STRATEGIES FOR PROCESSED PRODUCTS GURMAR TO PROMOTE THE POTENTIAL OF COMMUNITY ENTERPRISES, WO KAEO SUBDISTRICT, HANG CHAT DISTRICT, LAMPANG PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research aims to investigate the guidelines for developing marketing strategies for processed gurmar products to promote the potential of community enterprises in Wo Kaeo Subdistrict, Hang Chat District, Lampang Province. This research employed a qualitative approach. Data were collected from a focus group of 30 members of the gurmar planters and distributors of the Wo Kaeo Sub-District Community Enterprise. The data were analyzed using content analysis techniques, incorporating SWOT analysis and TOWS Matrix techniques, to establish guidelines for developing marketing strategies for processed gurmar products in Wo Kaeo Subdistrict, Hang Chat District, Lampang Province. The findings of the study revealed that the marketing strategies for processed gurmar products suitable for community enterprises in Wo Kaeo Subdistrict include: Proactive strategy: Develop a unique product identity that sets it apart from competitors. Passive strategy: Establish a network with Chiang Da vegetable farmers in the community. Remedial strategy: Implement a skills development strategy for Chiang Da vegetable farmers. Preventive strategy: Focus on innovation and research development.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความแต่ละท่าน
References
กรวิชญ์ โอทอง และ แสงดาว ประสิทธิสุข. (2564). การประยุกต์ใช้การวิเคราะห์ SWOT ในการกำหนดกลยุทธ์ทางการตลาดของวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผักและผลไม้ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 17(2), 255-274.
ประทุมพร ยิ่งธงชัย, พรรัตน์ ศิริคำ, สุรินทร์ นิลสำราญจิต และ สุริยา ตาเที่ยง. (2561). การเปรียบเทียบคุณค่าทางโภชนาการและปริมาณสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพในใบเชียงดา. วารสารเกษตร, 34(3), 363 – 372.
นิศากร สุวรรณ. (2566). การสร้างเครือข่ายเกษตรกรผู้ปลูกผักเชียงดาในจังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการเกษตร, 42(3), 104-113.
เบญจวรรณ บวรกุลภา และวิบูลย์ ชินบูรพา. (2560). กลยุทธ์การตลาดอาหารเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพ. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 2 Innovation and creativity for Thailand 4.0 หน้า 213-220. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา
วิชิต หล่อจีระชุณห์กุล, วลัยลักษณ์ อัตธีรวงค์ และกนกกรรณ์ ลี้โรจนาประภา. (2560). การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมและเมททริกซ์ทาวซ์เพื่อพัฒนายุทธวิธีการเพิ่มศักยภาพโซ่อุปทานผ้าไหมไทย-ลาว. วารสารการจัดการ, 7(3), 15-26.
วนิดา สุวรรณนิพนธ์. (2564). ความสามารถในการแข็งขันบนฐานเศรษฐกิจดิจิทัลของวิสาหกิจชุมชน กลุ่มสินค้าท้องถิ่นในกรุงเทพมหานคร. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา, 13(1), 1-21.
สุดารักษ์ อิ่มวงค์ และชัยฤกษ์ แก้วพรหมมาลัย. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกบริโภคอาหารคลีนเพื่อสุขภาพของกลุ่มเจเนอเรชั่น วาย ในกรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมนักวิจัย, 26(3), 242-258.
สุธิดา จันทร์ฉาย, สุภาวดี มั่งมูล, เอกกฤต บุญธรรม, และ ปฐมพงศ์ จันทรวงศ์ (2564). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผักเชียงดาอบกรอบ. วารสารวิชาการอาหารและโภชนาการ, 26(1), 1-8.
อริย์ธัช อักษรทับ และอิสรี แพทย์เจริญ. (2565). การถอดบทเรียนเพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปลำไยเนื้อสีทอง ตำบลบ้านธิ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 35(3), 44-61.
Akram, M., Bilal, M., Ahmad, A., Ali, A., and Asif, M. (2022). SWOT Analysis and TOWS Matrix: A Review of Literature. Journal of Business Management Research, 14(1), 1-14.