ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเอง สภาพแวดล้อมด้านจิตใจกับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การ: กรณีศึกษาข้าราชการครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสาน

ณัฐพัชร เอี่ยมสอาดวรกร; รังสิมา หอมเศรษฐี

ผู้แต่ง

ณัฐพัชร เอี่ยมสอาดวรกร สาขาจิตวิทยา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
รังสิมา หอมเศรษฐี สาขาจิตวิทยา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คำสำคัญ:

การรับรู้ความสามารถของตนเอง, สภาพแวดล้อมด้านจิตใจ, พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดี, องค์การ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การ การรับรู้ความสามารถของตนเอง สภาพแวดล้อมด้านจิตใจของข้าราชการครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสาน 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเอง สภาพแวดล้อมด้านจิตใจกับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การของข้าราชการครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสาน กลุ่มตัวอย่าง คือ ข้าราชการครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสาน จำนวน 135 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป แบบวัดพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การ แบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเอง และแบบวัดสภาพแวดล้อมด้านจิตใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบสมมติฐานค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลวิจัยพบว่า 1) ครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสานมีพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การ การรับรู้ความสามารถของตนเองกับสภาพแวดล้อมด้านจิตใจโดยรวมอยู่ในระดับสูง 2) การรับรู้ความสามารถของตนเอง สภาพแวดล้อมด้านจิตใจ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่มุ่งต่อองค์การของข้าราชการครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในเขตคลองสาน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .777 และ .746

References

กนกวรรณ พัฒนวาณิชชัย. (2560). บทบาทของความผูกพันเชิงอารมณ์ในฐานะตัวแปรสื่อความสัมพันธ์ระหว่าง การรับรู้ความยุติธรรมในองค์การและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ. การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตร มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สามลดา.

ฆายณีย์ นันตะรัตน์. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความยุติธรรมในองค์การและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การของพนักงานเทศบาล: บทบาทการเป็นตัวแปรสื่อของการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การ. การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ณัชชามน เปรมปลื้ม, มานพ ชูนิล และปิ่นกนก วงศ์ปิ่นเพ็ชร์. (2562). ปัจจัยเชิงเหตุและผลของพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การของครูเจเนอเรชั่นวายสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 8(3), 24-44.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปราณี ใจบุญ. (2561). การรับรู้ความสามารถของตนเอง ความต้องการภายในความสนใจและเป้าหมายการสอน ที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการสอนของครู. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางวิทยาการปัญญา มหาวิทยาลัยบูรพา.

ผกามาศ เจียกสูงเนิน. (2565). วัฒนธรรมองค์กร คุณภาพชีวิตในการทำงานและการรับรู้ความสามารถตนเองที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรเพื่อความสำเร็จขององค์กร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พิมพ์แข ตั้งภาวนา. (2562). อิทธิพลของคุณภาพชีวิตการทำงานและการรับรู้บรรยากาศองค์การที่มีผลต่อ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ (OCB) ของพนักงาน กรณีศึกษา: หน่วยงานบริหารจัดการระบบประกอบอาคารของโรงพยาบาล จำนวน 2 แห่งในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภัทรานิษฐ์ สุวรรณรัตน์. (2564). การศึกษาคุณภาพชีวิตการทำงานแรงจูงใจในการทำงานและสภาพแวดล้อมการ ทำงานที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงาน กรณีศึกษาบริษัทผลิตปิโตรเลียมเคมีครบวงจรในจังหวัดระยอง. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

วิภาพร สิงห์บุตร. (2561). ปัจจัยสภาพแวดล้อมในการทำงาน และความผูกพันต่อองค์การที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีของบุคลากรส่วนกลางกรมศุลกากร. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 1(2), 110-124.

ศิวพร โปรยานนท์. (2554). พฤติกรรมของผู้นำและสภาพแวดล้อมการทำงานที่ส่งผลต่อความสร้างสรรค์ในงานของบุคลากร: กรณีศึกษาองค์การธุรกิจไทยที่มีนวัตกรรมยอดเยี่ยมปี 2552. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2567). 17 เมษายน 2567 ‘โลกร้อน’ ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมทำคนมี ‘ปัญหาสุขภาพจิต’ เพิ่มขึ้น. สืบค้น 20 เมษายน 2567 จาก https://www.onep.go.th/17-เมษายน-2567-โลกร้อน-ผลกระทบ/.

สุทัตตา พานิชวัฒนะ. (2560). การรับรู้ความสามารถของตนเอง ทรัพยากรในงานและ ความผูกพันในงานโดยมีความต้องการของงานที่ท้าทายเป็นตัวแปรกำกับ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา อุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุวัลลี แย้มศาสตร์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเอง ความพึงพอใจในงานและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ: กรณีศึกษาบริษัทโลจิสติกส์แห่งหนึ่ง. งานวิจัยส่วนบุคคล ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Englewood Cliffs, NJ: Plentice-Hall.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy in Changing Societies. UK: Cambridge University Press.

Organ, D. W. (1988). Organizational citizenship behavior: The good soldier syndrome. Lexington, Massachusetts: Lexington Books.

Yamane, T. (1973). Statistic: An Introduction Analysis (3rd ed.). New York: Harper & Row.