ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม
คำสำคัญ:
ปัจจัยองค์กร, การประกันคุณภาพการศึกษา, วงจรคุณภาพบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม 2) เพื่อศึกษาระดับการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ และ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยกับการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรที่ปฏิบัติงานในหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม จำนวน 149 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับปัจจัยการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของหน่วยงานระดับคณะ ในเขตพื้นที่มรุกขนคร มหาวิทยาลัยนครพนม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ปัจจัยด้านบริหารจัดการ ปัจจัยด้านทรัพยากรและสิ่งสนับสนุน ปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์กร และปัจจัยด้านบุคลากร โดยสามารถอธิบายความแปรปรวนได้ร้อยละ 92
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา ไตรรัตน์. (2556). ปัจจัยการบริหารที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพของห้องสมุดเสมือนในสถาบันอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
กฤษณา บุณโยประการ. (2560). ระดับความสุขและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสุขในการทำงานของบุคลากร: กรณีศึกษาโรงพยาบาลเวียงสา จังหวัดน่าน. การค้นคว้าอิสระสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุฑามาศ เทพเทียมทัศ, วันดี บุญล้อม, อัมพิกา กลิ่นฟุ้ง, ธนาวดี ทองเอม และเบญจวรรณ โพธิ์สุวรรณ์. (2567). โมเดลระบบประกันคุณภาพการศึกษาภายใน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 22(2), 46-70.
ชมพูนุช สอนสา, รัตนา เพ็ชรสูงเนิน และชัชวาลย์ มากสินธ์. (2565). แนวทางในการเสริมสร้างการทำงานด้านประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตรที่มีประสิทธิภาพ. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 7(1), 147–156.
ชนินทร์ แสงแก้ว. (2546). การบริหารงานตามมาตรฐานโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2541 ด้วยวัฏจักรคุณภาพของเดมมิ่งในโรงเรียน สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด
กาญจนบุรี ประถมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2541. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชุติมา ทาสุรินทร์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในของสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการจัดการการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณัฏฐ์ณพัชร์ อ่อนตาม. (2562). เทคนิคการบริหารงานแบบ PDCA (Deming Cycle). วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(3), 39-46.
นงลักษณ์ เรือนทอง. (2550). รูปแบบการบริหารโรงเรียนที่มีประสิทธิผล. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เบญจรัตน์ กลั่นเขตรกิจ. (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุทัยธานี เขต 1. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีภาคตะวันออกแห่งสุวรรณภูมิ, 3(2), 94–114.
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. (2563). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา 2563-2567. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
มณมรกต บัวแดง. (2566). ประสิทธิภาพการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตรของคณะรัฐศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา. Mahidol R2R e-Journal, 10(3), 158-172.
มลิวัลย์ มั่งมี. (2563). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรในการดำเนินงานด้านการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตรของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, 8(2), 209-216.
มุกดา จิตพรมมา. (2552). การสร้างแรงจูงใจให้บุคลากรมีส่วนร่วมในการดำเนินการประกันคุณภาพการศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร. วิทยานิพนธ์สังคมสังเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารและนโยบายสวัสดิการสังคม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิไลวรรณ งามฉลาด, วสันต์ชัย กากแก้ว, อนันต์ชัย พงศ์สุวรรณ และพนา จินดาศร. (2562). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อการประกันคุณภาพภายในมหาวิทยาลัยราชภัฏในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 21(1), 43-58.
ศิถยา งามสมเกล้า. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาภายในของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี (ระดับสถาบัน). รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลธัญบุรี.
สุชีวัน อยู่คง และสมใจ สืบเสาะ. (2567). สมการพยากรณ์การมีส่วนร่วมของบุคลากรในการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการ การจัดการภาครัฐและเอกชน, 6(3), 115-129.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2557. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
อนุพงศ์ ไชยบุตร, เพลินพิศ ธรรมรัตน์ และวิจิตรา วงศ์อนุสิทธิ์. (2565). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการดำเนินการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษา ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(38), 51-60.
Deming, W. E. (1950). Out of the crisis. MA: MIT Press.
Herzberg, F., Mausner, B., & Snyderman, B. B. (1959). The motivation to work (2nd ed). John Wiley & Sons.
Hinkle, D. E., Wiersma, W., & Jurs, S. G. (1998). Applied statistics for the behavioral sciences (4th ed). Rand McNally College Publishing.
Milton, C. R. (1981). Human behavior in organizations (2nd ed). Prentice-Hall.
Steers, R. M. (1977). Antecedents and outcomes of organizational commitment. Administrative Science Quarterly, 22(1), 46–56.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร เป็นทัศนะ ลิขสิทธิ์ และความรับผิดชอบของผู้เขียนเจ้าของผลงาน
