สื่อดิจิทัลและกิจกรรมที่ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาล ของพนักงานองค์กรบริษัทมหาชน

บทคัดย่อ

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สื่อดิจิทัลที่ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาลของพนักงาน 2) กิจกรรมที่ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาลของพนักงาน 3) ทิศทางความสัมพันธ์ระหว่างสื่อดิจิทัลและกิจกรรมที่ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาลของพนักงาน 4) รูปแบบการสื่อสารเชิงเหตุผลที่ส่งผลต่อการรับรู้ด้านธรรมาภิบาลของพนักงานพัฒนาให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น การวิจัยเป็นเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ พนักงานองค์กรบริษัทมหาชน จำนวน 450 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม มีค่าความเที่ยงตรงของเนื้อหาเท่ากับ 0.950 และมีค่าความเชื่อมั่นรวมเท่ากับ 0.953 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้น คือ สถิติเชิงพรรณา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความเบ้ และค่าความโด่ง สถิติวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและการวิเคราะห์สมการเชิงโครงสร้าง (SEM) ผลการวิจัยพบว่าพนักงานส่วนใหญ่รับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาลจากกิจกรรมประเภท การรณรงค์ มากที่สุด ( = 4.69) รองลงมาเป็นการทดสอบ ( = 4.60) การเรียนรู้ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ (E-learning) ( = 4.58) ตามลำดับ และการวิเคราะห์สมการเชิงโครงสร้าง (SEM) สามารถสรุปได้ว่าสื่อดิจิทัลและกิจกรรม ส่งผลต่อการรับรู้ข้อมูลด้านธรรมาภิบาลของพนักงานองค์กรบริษัทมหาชน มีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ซึ่งยืนยันผลได้จากการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (Structure Equation Model: SEM) โดยพบว่าสัดส่วนค่าสถิติ /df = 1.967, GFI = 0.969, AGFI = 0.931, NFI = 0.986, RMSEA = 0.046, RMR = 0.019 ซึ่งค่าทั้งหมดจากการวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (Structural Equation Modeling: SEM) สอดคล้องกับเกณฑ์