การรับรู้ของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อการท่องเที่ยวอัจฉริยะในแหล่งท่องเที่ยววัฒนธรรม เขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.ศึกษาพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่เข้ามาท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยววัฒนธรรมเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร 2.เปรียบเทียบการรับรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวอัจฉริยะของนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยววัฒนธรรมในเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือเก็บข้อมูล โดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ จากกลุ่มประชากรตัวอย่างนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวในพื้นที่เขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-Test , F-Test (ANOVA) ผลวิจัยพบว่า 1.นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุเฉลี่ย 20 - 40 ปี มีสถานภาพโสด ศึกษาในระดับปริญญาตรี เป็นนักเรียน/นักศึกษา มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 10,000 - 20,000 บาท 2.รูปแบบการเดินทางจะเป็นเดินทางท่องเที่ยววันเสาร์ - วันอาทิตย์ มีผู้ร่วมเดินทางเป็นกลุ่มเพื่อน ท่องเที่ยวช่วงเวลาบ่าย (13.00 - 16.00 น.) โดยการใช้รถยนต์ส่วนตัว และการชำระเงินในระหว่างการท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะจ่ายผ่านระบบแอปพลิเคชันและ QR Code 3.การรับรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวอัจฉริยะของนักท่องเที่ยวชาวไทย โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านการเดินทางและขนส่งอัจฉริยะ มีการรับรู้มากที่สุด รองลงมาคือ ด้านการดำรงชีวิตอัจฉริยะและด้านเศรษฐกิจอัจฉริยะ 4. ผลการเปรียบเทียบการรับรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวอัจฉริยะของนักท่องเที่ยวชาวไทย พบว่า อาชีพของนักท่องเที่ยวชาวไทย แตกต่างกัน มีการรับรู้เกี่ยวกับการท่องเที่ยวอัจฉริยะในแหล่งท่องเที่ยววัฒนธรรมเขตคลองสาน กรุงเทพมหานคร แตกต่างกัน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้
ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความแต่ละท่าน
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพธุรกิจ มีเดีย จำกัด. (2563). ย่านนวัตกรรมคลองสาน ท่องเที่ยว วัฒนธรรม และพื้นที่
สีเขียว. สืบค้นเมื่อ 14 กันยายน 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/social/905931.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2549). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่2.). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2560). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 11.). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คมสิทธิ์ เกี้ยนวัฒนา และจรินรัตน์ ทองพันธ์. (2560). การรับรู้ของเยาวชนไทยต่อภาพลักษณ์การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารกระแสวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยสยาม, 18(34), 24-26.
จุฑาพร บุญคีรีรัฐ และณัฐภาณี จริตไทย. (2563). การเปลี่ยนแปลงรูปแบบการท่องเที่ยวกับเทคโนโลยีสารสนเทศบนโลกดิจิทัล. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 12(2), 286-289.
ฉัตรมงคล จันทราทิพย์ ชวลีย์ ณ ถลาง และสุทธินันท์ พรหมสุวรรณ. (2565). การศึกษาวิเคราะห์พฤติกรรมนักท่องเที่ยว ส่วนประสมทางการตลาด และประสิทธิภาพการตลาดออนไลน์เพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยวเมืองอัจฉริยะแบบองค์รวมจังหวัดภูเก็ต. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 16(3), 57-74.
ชลัมพ์ ศุภวาที. (2560). Smart Tourism อีกก้าวของการยกระดับการท่องเที่ยว ที่ทันสมัยมากขึ้น. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2565, จาก https://www.theeleader.com/news-enterprise/smart-tourism-the-pace-of-modern-travel-upgrades/.
ณภัทร ญาโนภาส. (2561). นวัตกรรมการท่องเที่ยวยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี, 7(2), 1-7.
เทิดทูน ศรีเชียงสา. (2563). ศึกษาเรื่องการรับรู้ของชาวขอนแก่นต่อการเป็นเมืองอัจฉริยะ. วารสารท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(2), 165-167.
บริษัท เนชั่น กรุ๊ป (ไทยแลนด์) จำกัด (มหาชน). (2565). “สมาร์ทซิตี้” กับการยกระดับคุณภาพเมือง ตอบโจทย์ไทยแลนด์ 4.0. สืบค้นเมื่อ 14 กันยายน 2565, จาก https://www.nationtv.tv/news/378866119.
รัตนา เวทย์ประสิทธิ์ และอซีส นันทอมรพงศ์. (2559). ภูเก็ตเมืองอัจฉริยะกับความต้องการของคนภูเก็ต. การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติด้านคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ ปีที่ 12 (NCCIT2016 & IC2IT2016). โรงแรมเซ็นทารา แอนด์ คอนเวนชั่น เซนเตอร์ จังหวัดขอนแก่น.
สรัญญา ศรีทอง, ณัฐกานต์ ขุมเกาะ, ทัษศวรรณ ตั้งสิทธิโชค และธันยพร ไกรสุวรรณสาร. (2564). การศึกษาพฤติกรรมและแรงจูงใจในการท่องเที่ยวชุมชนตลาดน้อย กรุงเทพมหานคร ของนักท่องเที่ยวชาวไทย. วารสารวิเทศศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 11(1), 101-113.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2565). ปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ร่วมลงนามในบันทึกข้อตกลงความร่วมมือ ว่าด้วยการฝึกอบรมและการพัฒนาศักยภาพล่ามในกระบวนการยุติธรรม เพื่อคุ้มครองสิทธินักท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อ 12 กันยายน 2565, จาก https://secretary.mots.go.th/news_view.php?nid=3481.
Smart City D-Boostcamp. (2561). Smart tourism สิ่งสำคัญสำหรับเมืองท่องเที่ยวอัจฉริยะ. สืบค้นเมื่อ 14 กันยายน 2565, จาก https://m.facebook.com/story.phpstory_fbid=pfbid0XTqccsvGMKKA5ZQnDmuPnAeyQqvkqi67kodLL2ChVjuBRm8bJHq46feTpCAPfbBl&id=594355337599806&mibextid=qC1gEa.
