ปัจจัยส่วนประปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วยในสถานการณ์แข่งขัน กับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ กรณีศึกษา พื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคามสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วยในสถานการณ์แข่งขัน กับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ กรณีศึกษา พื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคาม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์ (1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของร้านโชห่วยในพื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วยในสถานการณ์แข่งขันกับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ และ (3) เพื่อศึกษาทัศนะของผู้ประกอบการร้านโชห่วยต่อความอยู่รอดของกิจการในสถานการณ์ปัจจุบัน งานวิจัยนี้เป็นวิจังานวิจัยนี้มีจุดประสงค์ (1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของร้านโชห่วยในพื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (2) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วยในสถานการณ์แข่งขันกับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ และ (3) เพื่อศึกษาทัศนะของผู้ประกอบการร้านโชห่วยต่อความอยู่รอดของกิจการในสถานการณ์ปัจจุบัน งานวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ประกอบการร้านโชห่วยในพื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคาม จำนวน 39 ร้าน ด้วยแบบสอบถามที่พัฒนาขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า (1) ร้านโชห่วย ส่วนมากดำเนินกิจการมากกว่า 10 ปีแล้ว ตั้งอยู่ติดถนนหลักและเป็นทางสัญจรของผู้คน และร้านค้าตั้งในพื้นที่บ้านหรืออาคารส่วนตัวของเจ้าของกิจการ ผลกระทบของร้านเมื่อมีร้านสะดวกซื้อเข้ามาเพิ่มในพื้นที่ทำให้ร้านค้าเกือบทั้งหมดมีรายได้ไม่เพิ่มจากเดิม (2) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดทุกด้านมีผลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วย อยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับอิทธิพลต่อการอยู่รอดจากมากไปหาน้อย คือ ผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย สถานที่และช่องทางการขาย มีการส่งเสริมการตลาด และราคาเท่าหรือต่ำกว่าคู่แข่ง
(3) ผู้ประกอบการร้านโชห่วยมีความเห็นต่อความอยู่รอดของร้านในสถานการณ์การแข่งขันกับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ คือ ร้านค้าจะต้องรักษาลูกค้าประจำไว้ด้วยการแสดงความเป็นมิตร และสร้างความเชื่อมั่นต่อร้านค้าของลูกค้ายเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ประกอบการร้านโชห่วยในพื้นที่รอบมหาวิทยาลัยมหาสารคาม จำนวน 39 ร้าน ด้วยแบบสอบถามที่พัฒนาขึ้น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า (1) ร้านโชห่วย ส่วนมากดำเนินกิจการมากกว่า 10 ปีแล้ว ตั้งอยู่ติดถนนหลักและเป็นทางสัญจรของผู้คน และร้านค้าตั้งในพื้นที่บ้านหรืออาคารส่วนตัวของเจ้าของกิจการ ผลกระทบของร้านเมื่อมีร้านสะดวกซื้อเข้ามาเพิ่มในพื้นที่ทำให้ร้านค้าเกือบทั้งหมดมีรายได้ไม่เพิ่มจากเดิม (2) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดทุกด้านมีผลต่อความอยู่รอดของร้านโชห่วย อยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับอิทธิพลต่อการอยู่รอดจากมากไปหาน้อย คือ ผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย สถานที่และช่องทางการขาย มีการส่งเสริมการตลาด และราคาเท่าหรือต่ำกว่าคู่แข่ง
(3) ผู้ประกอบการร้านโชห่วยมีความเห็นต่อความอยู่รอดของร้านในสถานการณ์การแข่งขันกับร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่ คือ ร้านค้าจะต้องรักษาลูกค้าประจำไว้ด้วยการแสดงความเป็นมิตร และสร้างความเชื่อมั่นต่อร้านค้าของลูกค้า
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้
ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละเรื่องเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนบทความแต่ละท่าน
เอกสารอ้างอิง
กฤตินี พงษ์ธนเลิศ และคณะ. (2560). เพศ ช่วงวัยและรูปแบบการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภคชาวไทย. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 39(154), 127 – 164.
กาญจนาพร ศิลารังสี และพัทธ์พสุตม์ สาธุนุวัฒน์. (2565). พฤติกรรมผู้บริโภคที่มีต่อความผูกพันร้านโชห่วยในเขตพื้นที่อำเภอบางไทรจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 24(2), 103 - 116.
ครองขวัญ รอดหมวน. (2561). พฤติกรรมผู้บริโภคยุคใหม่ [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 8 มีนาคม 2566 จาก https://www.thaipost.net/main/detail/15886
จิราพร เมืองพงษา. (2557). กลยุทธ์ทางการตลาดของผู้ประกอบการโชห่วยในกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี]. http://www.repository.rmutt.ac.th/dspace/handle/123456789/2633
ฉัตรชัย ตั้งทรัพย์ และสืบชาติ อันทะไชย. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจและความจงรักภักดีของลูกค้าในการใช้บริการร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิมในเขตเทศบาลเมืองหนองคาย. วารสารวิชาการ RMUTT Global Business and Economics Review, 15(2), 19 – 32.
ฉันทัส เพียรธรรม และวันทาพร รุ่งวรรณรัตน์. (2555). การปรับตัวของร้านโชห่วยภายใต้กระแสการขยายยตัวของร้านสะดวกซื้อสมัยใหม่. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 8(1), 39 – 55.
บุญศรี พรหมมาพันธุ์. (2561). การวิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2566 จาก https://adacstou.wixsite.com/adacstou/single-post/2018/05/16การว-เคราะห-ข-อม-ลงานว-จ-ย?fbclid=IwAR2ZcoMKYRem_tE87Q4FWIIEVE4i9LHlb8GJZXNuf1YrlJoHJ6oZvgNYqCg
มณีวรรณ บรรลุศิลป์ และปรางทิพย์ เสยกระโทก. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าในร้านค้าปลีกดั้งเดิม (ร้านโชห่วย). วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 8(2), 1 – 15.
มีเดียน จูมะ. (2563). ทฤษฎีความอยู่รอด (survival) ในมิติผู้ประกอบการ [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2566 จาก https://pattanieconomy.wordpress.com/2019/06/02/ทฤษฎีความอยู่รอด-survival-ในมิ/
รดา ช่างเพียร. (2565). ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าจากร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม (โชห่วย) ในจังหวัดชุมพร. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา, 5(2), 160 – 173.
วราพร บุญประสิทธิ์. (2557). แนวทางการบริหารธุรกิจครอบครัวของทายาทธุรกิจเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจ [สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. https://archive.cm.mahidol.ac.th/bitstream/123456789/677/1/TP%20MM.019%202557.pdf
ส่วนบริหารและพัฒนาเทคโนโลยีการทะเบียน. (2565). จำนวนประชากร [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2566 จาก https://stat.bora.dopa.go.th/new_stat/webPage/statByYear.php
สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า. (2564). พาณิชย์เผย ร้านโชห่วยยังเป็นที่นิยม ช่วยส่งเสริมเศรษฐกิจชุมชน [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2566 จาก http://www.tpso.moc.go.th/th/node/11371
อักษราภัค ชิตร. (2565). กลยุทธ์การตลาด 4P [ Marketing Mix ] คืออะไร? พร้อมตัวอย่างวิเคราะห์แบบ Step – by – Step [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2566 จาก https://contentshifu.com/blog/4p-marketing-mix
NALISA มาร์เก็ตเธียร์. (2564). ร้านสะดวกซื้อ ยิ่งเปิดเยอะ ยิ่งแข่งดุ [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2566 จาก https://marketeeronline.co/archives/209858
Aylott, Russell & Mitchell, and Vincent-Wayne. (1999). An exploratory study of grocery shopping stressors. British Food Journal. 101. 683-700. doi:10.1108/00070709910288883.
Maggie Geuens, Malaika Brengman, and Rosette Jegers. (2001). "An Exploratory Study of Grocery Shopping Motivations". in E - European Advances in Consumer Research Volume 5, eds. Andrea Groeppel-Klien and Frank-Rudolf Esch, Provo, UT : Association for Consumer Research, 135-140.
usitalo, and Outi. (2001). Consumer perceptions of grocery store formats and brands. International Journal of Retail & Distribution Management. 29. 214-225. doi:10.1108/09590550110390995.
