ศักยภาพการตลาดและรูปแบบการใช้ประโยชน์เชิงพาณิชย์ของพืชสมุนไพร ระดับชุมชนในจังหวัดจันทบุรี
คำสำคัญ:
การใช้ประโยชน์, พืชสมุนไพร, ระดับชุมชน, ศักยภาพการตลาดบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบการใช้ประโยชน์ของพืชสมุนไพรระดับชุมชนในจังหวัดจันทบุรี 2) วิเคราะห์ศักยภาพของตลาดพืชสมุนไพรระดับชุมชนในจังหวัดจันทบุรี และ 3) วิเคราะห์การตลาดของผลิตภัณฑ์พืชสมุนไพรระดับชุมชนในจังหวัดจันทบุรี เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ประกอบด้วยการวิเคราะห์เอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึกกับสมาชิกวิสาหกิจชุมชน ผู้ประกอบการ และคณะกรรมการกลุ่มวิสาหกิจชุมชน รวม 24 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการทางสถิติเชิงพรรณนา, SWOT Analysis, TOWS Matrix และประยุกต์แนวคิดห่วงโซ่คุณค่า
ผลการวิจัยพบว่า วิสาหกิจชุมชนในจังหวัดจันทบุรีมีพืชสมุนไพรทั้งหมด 160 ชนิด โดยร้อยละ 59.37 ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์ ส่วนที่เหลือใช้เพื่อการบริโภคภายในครัวเรือนและการจำหน่าย ตลาดพืชสมุนไพรมีศักยภาพในการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง จุดแข็งของชุมชนคือความหลากหลายของพืชสมุนไพรและความเข้มแข็งของการรวมกลุ่ม ขณะที่อุปสรรคสำคัญคือผลิตภัณฑ์จากพืชสมุนไพรส่วนใหญ่ขาดมาตรฐาน และการสนับสนุนต่อเนื่องจากภาครัฐ การวิเคราะห์ห่วงโซ่คุณค่าแสดงให้เห็นว่าการผลิตและการตลาดของผลิตภัณฑ์พืชสมุนไพรยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น ยังมีโอกาสในการเพิ่มมูลค่า และสร้างรายได้ให้ชุมชน หากได้รับการส่งเสริมอย่างเป็นระบบ จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการจัดการสมุนไพรระดับชุมชน เพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากอย่างยั่งยืน โดยเน้นการพัฒนาผลิตภัณฑ์ การตลาด และการเชื่อมโยงกับนโยบายภาครัฐ
เอกสารอ้างอิง
กองนโยบายเทคโนโลยีเพื่อการเกษตรและเกษตรกรรมยั่งยืน สำนักงานปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
(2566). การขับเคลื่อนงานสมุนไพรกระทรวงเกษตรและสหกรณ์. สืบค้น มีนาคม 31, 2568 จาก
https://www.moac.go.th/herbs-knowledge-preview-451891791795
คณะกรรมการนโยบายสมุนไพรแห่งชาติ. (2566). แผนปฏิบัติการด้านสมุนไพรแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ.
–2570). กองสมุนไพรเพื่อเศรษฐกิจ กรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก
กระทรวงสาธารณสุข
เจาะลึกระบบสุขภาพ. (2567). กรมแพทย์แผนไทยเคาะ 57 จว. ประกาศ "สมุนไพรอัตลักษณ์ประจำจังหวัด".
สืบค้น เมษายน 10, 2568 จาก https://www.hfocus.org/content/2024/04/30148
ดลนภัส กันธะลี. (2558). ความหลากหลายของพืชอาหารและพืชสมุนไพรกับการใช้ประโยชน์ของชุมชนบ้าน
ปิตุคี อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 9(2), 45–56.
ประพัสสร บัวเผื่อน, นภาลัย บุญคำเมือง และชญาน์นันท์ ศิริกิจเสถียร. (2565). ภูมิปัญญาและการใช้
ประโยชน์จากพืชสมุนไพรท้องถิ่นเขาโกรกปลากั้ง จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารวิจัยท้องถิ่นไทย,
(1), 112–128.
ผู้จัดการออนไลน์. (2566). เปิดแผนสมุนไพรแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พัฒนาครบวงจรต้นน้ำ-ปลายน้ำ. สืบค้น
มีนาคม 31, 2568 จาก https://mgronline.com
มติชนออนไลน์. (2566). ครม.เคาะร่างแผนปฏิบัติการด้านสมุนไพรแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 66-70 สร้าง
มาตรฐานเพิ่มมูลค่า. สืบค้น มีนาคม 31, 2568 จาก
https://mgronline.com/politics/detail/9660000009722.
ศิริอร ศักดิ์วิไลสกุล, ภูษิตา ลีลาศเจริญธรรม และธนกร ศรีสวัสดิ์. (2562). การใช้ประโยชน์พืชอาหารและพืช
สมุนไพรสู่ความมั่นคงด้านอาหารของบ้านเขาไม้แก้ว ตำบลเขาไม้แก้ว อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี.
วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร, 6(2), 21–33.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2567). เพิ่มการใช้ ‘ยาสมุนไพร’ ในร้านยาระบบบัตรทอง สร้างสุขภาพดี-ติด
ปีกเศรษฐกิจไทย บนความมั่นใจ ‘บัญชียาหลักฯ’-ลดการนำเข้ายา ตปท. สืบค้น พฤษภาคม 14,
จาก https://www.hsri.or.th/news/1/3766
สุรางค์รัตน์ พันแสง และพวงผกา แก้วกรม. (2562). พืชสมุนไพรท้องถิ่นและการใช้ประโยชน์ในชุมชนไทหล่ม
อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารสังคมศาสตร์, 15(3), 78–91.
สุนทรี จีนธรรม, ปัณณ์รภัส ถกลภักดี และจีรภัทร์ อัฐฐิศิลป์เวท. (2558). ความหลากหลายของพรรณพืช
สมุนไพรและภูมิปัญญาการใช้ประโยชน์ในชุมชนบ้านดงบัง. วารสารวิจัยเพื่อชุมชน, 8(1), 101–115.
สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ (องค์การมหาชน). (2562). บัญชีรายการพืชสมุนไพรพื้นบ้านระดับ
ชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจจากฐานชีวภาพ.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่
พ.ศ. 2566–2570. สืบค้น พฤษภาคม 14, 2568 จากhttps://www.nesdc.go.th/the-
national-economic-and-social-development-plan/the-thirteenth-plan-2023-2027/
Porter, M. E. (1985). Competitive advantage: creating and sustaining superior performance.
New York: The Free Press
Wainer, H., & Braun, H. I. (1988). Test validity (1st ed). Routledge.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.