ปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ด้านการอบรมเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตย ด้านความรับผิดชอบ ด้านการจัดกิจกรรมส่งเสริมความมีวินัย โดยมีกลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร จำนวน 381 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านการอบรมเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตยของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง  ด้านความรับผิดชอบของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง  ด้านการจัดกิจกรรมส่งเสริมความมีวินัยของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2)ด้านการเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตย (X₁) (β=-.027) มีอิทธิพลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนด้านความรับผิดชอบ (X₂) (β=.483) มีอิทธิพลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และด้านการจัดกิจกรรมส่งเสริมความมีวินัย (X₃) (β=.327)  มีอิทธิพลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยสามารถร่วมกันพยากรณ์ความมีวินัยในตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนครได้ร้อยละ 36.20 ( =.362)

คำสำคัญ : ความมีวินัยในตนเอง, การอบรมเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตย, ความรับผิดชอบ, การจัดกิจกรรมส่งเสริมความมีวินัย