ศาสนาพราหมณ์และศาสนาฮินดู

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาศาสนาพราหมณ์และศาสนาฮินดู บทพื้นฐานการวิเคราะห์เชิงปรัชญาพบว่าศาสนาพราหมณ์มีพัฒนาการจนปรากฎเป็นศาสนาฮินดูในภายหลังในสมัยต้นพุทธกาลยังเป็นยุคพราหมณ์แท้จนกระทั่งต้นพุทธกาลราว พ.ศ. 600-480 ฮินดูได้ปรากฎขึ้นในสังคมอินเดีย ปรัชญาธรรมของฮินดูที่เกิดพบ 6 ทรรศนะ ได้แก่ (1) นยาย เป็นกลุ่มค้นหาความจริงโดยอาศัยการอนุมานตามเหตุผลที่สมควร (2) ไวเศษิก เป็นทรรศนะทำนองอรรถกถาของนยายยังเชื่อความคงอยู่ของโลกที่เปลี่ยนแปลงโดยธรรมชาติ (3) สางขยะ มีทรรศนะว่าสิ่งที่มีอยู่ต้องเกิดขึ้นจากสิ่งที่มีอยู่ สิ่งที่จะเกิดจากสิ่งที่ไม่มีเป็นมูลฐานไม่ได้ มนุษย์ควรแสวงหาความสุข จากมูลฐานที่ทำให้เกิดทุกข์ (4) โยคะ มีทรรศนะในเทพเจ้าทรงศักดิ์ ผู้มีอำนาจเหนือมนุษย์ (5) ปูรวมิมางสา มีทรรศนะถึงการไตร่ตรองในเหตุผลและให้ทำพิธีมีการพลีบูชา เสียสละเครื่องพลีบูชานั้นเป็นหลักใหญ่ และ (6) อุตรมิมางสา มีทรรศนะว่าหลักเวทานตะเชื่อในพระเจ้าว่าเป็นมหาเทพ เป็นผู้ยิ่งใหญ่ และเป็นผู้สร้าง