สุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กและเยาวชน ในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนบ้านกาญจนาภิเษก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองของเยาวชนที่กระทำความผิดในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนบ้านกาญจนาภิเษก 2) เพื่อศึกษาความเกี่ยวข้องของสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองเยาวชน 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องของสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองของเยาวชน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยการศึกษาเชิงพรรณนา ณ ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง กลุ่มประชากรได้แก่เยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชนบ้านกาญจนาภิเษกซึ่งเป็นเพศชายทั้งหมดจำนวน 52 คน การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถาม ประเมินสุขภาวะทางจิตและแบบประเมินการเห็นคุณค่าในตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน

ผลการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองระดับปานกลางคือร้อยละ 48.1 และร้อยละ 65.4 ตามลำดับ ด้านสุขภาวะทางจิตและคะแนนการเห็นคุณค่าในตนเองของกลุ่มตัวอย่างมีสหสัมพันธ์ระหว่างค่าปัจจัยด้านสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองในทางบวกระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=.740, p<0.01) และพบว่าปัจจัยเกี่ยวกับการมีแบบอย่างที่ดีในปัจจุบันมีนัยสำคัญทางสถิติที่เกี่ยวข้องกับสุขภาวะทางจิต (p<0.05) โดยเป็นปัจจัยเดียวที่เกี่ยวข้องกับสุขภาวะทางจิตอย่างมีนัยสำคัญ ภายหลังจากการวิเคราะห์ถดถอยลอจิสติกยังคงพบนัยสำคัญทางสถิติในการทำนายระดับสุขภาวะทางจิต (ß=-1.402, p<0.05) แต่ทว่าไม่พบปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเห็นคุณค่าในตนเองของกลุ่มตัวอย่างในครั้งนี้ ผลจากการศึกษานี้สามารถเป็นแนวทางในการดูแลและส่งเสริมเด็กและเยาวชนภายในศูนย์แห่งนี้ให้มีสุขภาวะทางจิตและการเห็นคุณค่าในตนเองเพิ่มขึ้นในอนาคต