อสุภกรรมฐาน ความตาย : กรณีศึกษาในตติยปาราชิก

บทคัดย่อ

          อสุภกรรมฐานเป็นหนึ่งในกรรมฐาน 40 เป็นข้อปฏิบัติเพื่อถ่ายถอนฉันทราคะคือความกำหนัดติดใจในร่างกาย พระพุทธเจ้าทรงประทานแก่ภิกษุ 500 รูป ณ กูฏาคารศาลาป่ามหาวัน เขตกรุงเวสาลี ผลจากการปฏิบัติส่งผลให้ภิกษุเหล่านั้นเกิดความเบื่อหน่ายในร่างกาย จนนำไปสู่การฆ่าตัวตาย ทั้งด้วยทำเอง และวานให้ผู้อื่นกระทำ การมรณภาพของภิกษุเหล่านั้นเป็นเพราะการให้ผลของกรรมเก่า ซึ่งใครก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ การที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนอสุภกรรมฐานแก่ภิกษุด้วยประสงค์จะให้เป็นแนวทางปฏิบัติเพื่อถ่ายถอนความยึดติดในร่างกาย แก่ภิกษุที่ยังเป็นปุถุชน พระพุทธเจ้าทรงมองว่าหากภิกษุเหล่านั้นมรณภาพไปพร้อมด้วยความรู้สึกรักตัวกลัวตายจักมีคติที่ไม่แน่นอน การบวชก็จะไม่มีผลอันใด ในความเป็นจริงภิกษุเหล่านั้นจะเจริญอสุภกรรมฐานหรือไม่ก็ตาม ก็ต้องมรณภาพอยู่นั่นเอง การแสดงอสุภกรรมฐานจึงเป็นความกรุณาของพระพุทธเจ้า มิใช่การพรรณนาคุณแห่งความตายแต่ประการใด