การจัดการภูมิทัศน์ทางศิลปวัฒนธรรมผ่านแนวคิดกิจการเพื่อสังคมในยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ

บทความวิชาการฉบับนี้มุ่งศึกษาการจัดการที่มีประสิทธิภาพของกิจการเพื่อสังคม (Social Enterprise) ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการแก้ไขปัญหาสังคม ควบคู่กับการสร้างผลกำไรและส่งต่อประโยชน์คืนสู่ภาคประชาชน ชุมชน และสังคมโดยรวม กิจการเพื่อสังคมสามารถดำเนินงานได้ทั้งในรูปแบบแสวงหากำไรและไม่แสวงหากำไร โดยมีเป้าหมายหลักคือการขับเคลื่อนกิจการภายใต้หลักการของความรับผิดชอบต่อสังคม ความเป็นธรรม การแบ่งปัน และการกระจายองค์ความรู้และรายได้สู่กลุ่มเป้าหมายในสังคมอย่างทั่วถึง การศึกษานี้ให้ความสำคัญกับการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ในการลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากร อันเป็นกลไกสำคัญที่ช่วยเสริมสร้างศักยภาพของกิจการเพื่อสังคมในยุคดิจิทัล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม (Cultural Landscape Management) ซึ่งเป็นประเด็นที่ได้รับความสนใจในระดับนานาชาติ ท่ามกลางกระแสโลกที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาอย่างยั่งยืน

ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า กิจการเพื่อสังคมสามารถทำหน้าที่เป็นกลไกเชื่อมโยงระหว่างเป้าหมายทางเศรษฐกิจกับความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม ผ่านการใช้นวัตกรรมและกระบวนการจัดการแบบบูรณาการ ซึ่งไม่เพียงแต่ช่วยอนุรักษ์คุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิม แต่ยังสามารถยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้คนในชุมชน สร้างสมดุลระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมได้อย่างยั่งยืน อันเป็นการสร้างแนวทางใหม่ในการพัฒนาที่เชื่อมโยงมรดกวัฒนธรรมเข้ากับอนาคตของสังคมร่วมสมัย