ปัจจัยความพร้อมในการบริหารเพื่อการพัฒนาขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทล เพื่อการท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

Main Article Content

ธิญาดา สร้อยทองพงศ์
นฤชิต รักเลี้ยง
วชิรญาณ์ ไชยวินิจ
ปราโมทย์ สิทธิจักร

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยความพร้อมในการบริหารจัดการและขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทลในการส่งเสริมการท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา และ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยความพร้อมในการบริหารจัดการกับขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทลในการส่งเสริมการท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้รวบรวมข้อมูล คือ ผู้ประกอบการและพนักงานธุรกิจโฮสเทลจำนวน 340 คน โดยคำนวณจากสูตรของทาโรยามาเน โดยกำหนดระดับความเชื่อมั่นที่ 95% และทำการสุ่มเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีสุ่มอย่างง่าย รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามเพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทลในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัย พบว่า ธุรกิจโฮสเทลในจังหวัดพระนครศรีอยุธยามีความพร้อมด้านการบริหารจัดการในภาพรวมระดับมาก โดยปัจจัยที่มีความพร้อมในระดับสูงสุดคือ ด้านบุคลากร และปัจจัยที่มีความพร้อมต่ำสุด คือ ด้านการวัดผล/ควบคุมคุณภาพขีดความสามารถในการส่งเสริมการท่องเที่ยวของธุรกิจโฮสเทล ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีขีดความสามารถสูงสุด คือ การปรับกลยุทธ์การตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ด้านที่มีขีดความสามารถต่ำสุด คือ ด้านการควบคุมความเสี่ยงของธุรกิจ ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยความพร้อมในการบริหารจัดการกับขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทลในการส่งเสริมการท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาพบว่า ความพร้อมด้านบุคลากรมีความสัมพันธ์อย่างชัดเจนกับขีดความสามารถของธุรกิจ รวมทั้งระบบการทำงานและการใช้เทคโนโลยีมีบทบาทสำคัญในการยกระดับคุณภาพบริการ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สร้อยทองพงศ์ ธ. ., รักเลี้ยง น., ไชยวินิจ ว. ., & สิทธิจักร ป. . (2025). ปัจจัยความพร้อมในการบริหารเพื่อการพัฒนาขีดความสามารถของธุรกิจโฮสเทล เพื่อการท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. Journal of Dhamma for Life, 32(1), 245–260. สืบค้น จาก https://so08.tci-thaijo.org/index.php/dhammalife/article/view/5453
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ดาวศุกร์ บุญญาศานต์ & อัศวินแสงพิกุล. (2567). นวัตกรรมแห่งการพัฒนานวัตกรรมบริการในธุรกิจโรงแรม วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ทบทวน, 7(3), 179–192.

โชติรัตน์ อภิวัฒนาพงศ์. (2559). โฮสเทล...ทางเลือกใหม่ของเหล่าแบ็กแพ็กเกอร์. ค้นเมื่อ 17 สิงหาคม 2567, จาก https://www.thairath.co.th/lifestyle/travel/431752.

วรพันธ์ คล้ามไพบูลย์, และ จิตติพันธ์ ศรีกสิกรณ์. (2558). The Hostel Bible (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ซูเปอร์กรีน สตูดิโอ.

สิรินทรา สังข์ทอง. (2568). อิทธิพลของความสามารถในการเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัลต่อประสิทธิภาพทางการเงิน

ของธุรกิจโรงแรมในประเทศไทย. Arts of Management Journal, 9(1), 102–126.

สุรางค์รัตน์ เพิ่มพูนศรีศิลป์, ศรีปริญญา ธูปกระจ่าง, และสโรชินี ศิริวัฒนา. (2566). แนวทางการพัฒนาขีด ความสามารถของธุรกิจโฮสเทลในยุควิถีใหม่. วารสารรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 6(2), 142–152.

อติพรสังข์เจริญ และอมรรัตน์ อมรสิริชัยรัตน์. (2559). เดอะยาร์ด โฮสเทล กรุงเทพฯ. ค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2567, จาก https://porlaewdeethecreator.com/the-yard-hostel-bangkok

Dempsey, C. (2015). Visa Global Travel Intentions Study 2015. Retrieved September 20, 2021, from https://www.pata.org/wp-content/uploads/2015/05/PGIC2015-CarolineDempsey.pdf.