การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับสมรรถนะของพนักงาน เทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแรงจูงใจของพนักงานเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร 2) ศึกษาสมรรถนะหลักของพนักงานเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง แรงจูงใจกับสมรรถนะของพนักงานในเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ จำนวน 50 คน ประกอบด้วยบุคลากรทั้งหมดที่ปฏิบัติงานในเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

          ผลการวิจัยพบว่า แรงจูงใจของบุคลากรในเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยมีค่าเฉลี่ยเรียงลำดับจาก มากไปน้อย ดังนี้ ด้านความรับผิดชอบในงาน ด้านลักษณะของงาน ด้านความสำเร็จในการทำงาน ด้านสภาพแวดล้อมเกี่ยวกับงาน ด้านการได้รับการยอมรับนับถือ และด้านความเจริญก้าวหน้าใน หน้าที่การงาน ตามลำดับ  สมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากร ในเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยมีค่าเฉลี่ย เรียงลำดับจากมากไปน้อย ดังนี้ ด้านการบริการเป็นเลิศ ด้านการยึดมั่นในความถูกต้องและจริยธรรม ด้านการทำงานเป็นทีม ด้านการมุ่งผลลัมถุทธ และด้านความเข้าใจในองค์กรและระบบงาน ตามลำดับ และความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับสมรรถนะของบุคลากรในเทศบาลตำบลระหาน อำเภอบึงสามัคคี จังหวัดกำแพงเพชร มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกัน ยกเว้น แรงจูงใจในด้าน การได้รับการยอมรับนับถือ ไม่มีความสัมพันธ์กับสมรรถนะในด้านการทำงานเป็นทีม กล่าวคือ ถ้า บุคลากรมีแรงจูงใจมากขึ้นจะส่งผลต่อสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรเพิ่มขึ้นอยู่ในระดับ ปานกลาง อย่างมืนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01