7 วันในพังงา: บทบาททหารในปฏิบัติการบรรเทาภัยพิบัติต่อเหตุการณ์แผ่นดินไหว ในมหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2547

บทคัดย่อ

เหตุการณ์แผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิในมหาสมุทรอินเดีย เมื่อปี พ.ศ. 2547 เป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์โลก  สร้างความสูญเสียแก่ชีวิตและทรัพย์สินของผู้ประสบภัยใน 14 ประเทศ รวมทั้ง 6 จังหวัดฝั่งทะเลอันดามันของประเทศไทย โดยจังหวัดพังงา คือจังหวัดที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุด  ในการช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ  กำลังทหารจากทุกเหล่าทัพเป็นกำลังหลักในการให้ความช่วยเหลือบทความนี้ชี้ให้เห็นถึงการทำงานของทหารไทย รวมถึงความร่วมมือระหว่างทหารไทย กับทหารมิตรประเทศ และหน่วยงานฝ่ายพลเรือน ในเขตจังหวัดพังงา ในสัปดาห์แรกของปฏิบัติการบรรเทาภัยพิบัติ ผลการศึกษาชี้ให้เห็นถึงจุดแข็งและจุดอ่อนของปฏิบัติการบรรเทาภัยพิบัติ โดยจุดแข็งหมายรวมถึง (1) การเข้าถึงพื้นที่อย่างทันการของหน่วยทหารในพื้นที่และหน่วยบินจากกรุงเทพ (2) สายสัมพันธ์ส่วนตัวซึ่งส่งผลดีต่อความมุ่งมั่น ความไว้ใจ และความสุขในการปฏิบัติงาน (3) สายบังคับบัญชาที่ชัดเจนและไม่ซับซ้อน รวมถึงอิสรภาพของผู้บังคับบัญชา (4) ความเชื่อมั่นและไว้ใจระหว่างภาคทหารและพลเรือน และ (5) ความช่วยเหลือจากต่างชาติ   ส่วนจุดอ่อนหมายรวมถึง (1) การขาดแผนยุทธศาสตร์ (2) การประเมินและวิเคราะห์ความต้องการที่อ่อนด้อย (3) ความไม่เพียงพอในด้านบุคลากรและยุทโธปกรณ์  (4) การเข้าถึงพื้นที่ล่าช้าของหลายหน่วยจากกรุงเทพ และ (5) การรวบรวมข้อมูลที่ไม่เป็นระบบ