พฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักศึกษาต่างชาติของมหาวิทยาลัยพิษณุโลก ในระหว่างการศึกษาหลักสูตรซอฟต์พาวเวอร์ภายใต้วีซ่าดีทีวี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักศึกษาต่างชาติของมหาวิทยาลัยพิษณุโลกในระหว่างการเข้าร่วมหลักสูตรซอฟต์พาวเวอร์ภายใต้วีซ่าดีทีวี (DTV Visa) โดยกลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาต่างชาติที่เข้าร่วมหลักสูตรในภาคการศึกษาที่ 3/2567 จำนวนทั้งสิ้น 52 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม 2 ภาษา ได้แก่ ภาษาอังกฤษและภาษาจีน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาต่างชาติมีทัศนคติและความพึงพอใจต่อหลักสูตรซอฟต์พาวเวอร์โดยรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีความพึงพอใจมากที่สุดในด้านความน่าสนใจของหลักสูตร รองลงมาคือ ความสามารถของผู้สอน และความเหมาะสมของระยะเวลาเรียน สำหรับพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของนักศึกษาระหว่างการศึกษาในหลักสูตรฯ พบว่าอยู่ในระดับมาก โดยแรงจูงใจในการท่องเที่ยวมีคะแนนเฉลี่ยสูงที่สุด ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติและความพึงพอใจต่อหลักสูตรกับพฤติกรรมการท่องเที่ยว พบว่าทุกด้านมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลางและมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ทัศนคติและความพึงพอใจของนักศึกษาต่างชาติต่อหลักสูตรซอฟต์พาวเวอร์มีผลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวในทุกด้านของการศึกษา
Article Details
เอกสารอ้างอิง
พรนภา ธนโพธิวิรัตน์, ณฐมน สังวาลย์, ปาริฉัตร์ คำเพ็ง, วีรัชญาน์ สิริมงคลวิวัฒน์, จิณณพัต เชยชม, เสฎฐวุฒิ แต่งปราณีต, และวรรณนิษา นามแสง. (2567). แนวโน้มของซอฟต์พาวเวอร์ห้าด้านที่ส่งผลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาของนักท่องเที่ยวชาวไทย. Journal of Liberal Arts RMUTT, 5(2), 37-48.
พรภิรมย์ ยอดบุญ, พระมหาประสพสุข สุขล้วน, พระมหาปิยะ บัวอ่อน, & นฤมล โพธิ์ทอง. (2568). กระบวนการพัฒนาฐานข้อมูลและศักยภาพการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 7(2), 173–186.
ภูริ ชุณห์ขจร, พงศ์สุระ ธัญญเจริญอนุกูล, ธีราพัทธ์ ชมชื่นจิตต์สิน, นิลุบล ประเคนภัทรา, & ปุณยนุช ลีฬหะ สุวรรณ. (2568). การส่งเสริมแนวทางการท่องเที่ยวเชิงอาหารจังหวัดนนทบุรี. วารสารคหกรรมศาสตร์และวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน, 7(1), 88–99.
ศุภชัย แจ้งใจ, พิทยา ลิ่มบุตร, และเอมีล่า แวอีซอ. (2568). อิทธิพลของการเปิดรับสื่อประชาสัมพันธ์ทางการตลาดที่มีต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวในจังหวัดภูเก็ตของนักท่องเที่ยวชาวจีน. วารสารการศึกษานานาชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 15(1), 65–75.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2567). แนวคิดซอฟต์พาวเวอร์และการพัฒนาหลักสูตรภายใต้นโยบายวีซ่าดีทีวี. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2567). นโยบายซอฟต์พาวเวอร์ของประเทศไทยกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวและการพัฒนากำลังคนต่างชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
เทวินทร์ พิมพ์ใจพงศ์, & ปิ่นกนก วงศ์ปิ่นเพ็ชร์ พิบูลแถว. (2568). การศึกษาพฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวต่างประเทศในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก: กรณีศึกษาบุคลากรภาครัฐ. วารสารราชพฤกษ์, 23(1), 51–66.
วนิดา สุขไสว, สุภัทรา มะปรางทอง, & กิ่งกนก เสาวภาวงศ์. (2025). การศึกษาการรับรู้ซอฟต์พาวเวอร์กีฬา มวยไทยของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ, 6(1), 80–94.
Crompton, J. L. (1979). Motivations for pleasure vacation. Annals of Tourism Research, 6(4), 408–424.
Dann, G. M. S. (1977). Anomie, ego-enhancement and tourism. Annals of Tourism Research, 4(4), 184–194.
Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to theory and research. Reading, MA: Addison-Wesley.
