ผลกระทบจากผลิตภาพปัจจัยการผลิตรวมต่อความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของครัวเรือนโดยแบบจำลองดุลยภาพทั่วไปเชิงพลวัต กรณีศึกษาประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • นรา แป้นประหยัด วิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

DOI:

https://doi.org/10.61462/cujss.v50i2.702

คำสำคัญ:

ผลิตภาพปัจจัยการผลิตรวม, การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ, ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของครัวเรือน

บทคัดย่อ

งานศึกษานี้ศึกษาผลกระทบของผลิตภาพปัจจัยการผลิตที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงของความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของภาคครัวเรือนไทยภายใต้แบบจำลองดุลยภาพทั่วไปเชิงพลวัต พบว่าเมื่อกำหนดผลิตภาพการผลิตรวมสูงขึ้นร้อยละ 5 ในทุกภาคการผลิตส่งผลให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศที่แท้จริงเพิ่มขึ้นโดยในปีที่ 1 เพิ่มขึ้นร้อยละ 5 และ ร้อยละ 6.11 ในปีที่ 10 เมื่อเทียบกับกรณีฐาน และทำให้มูลค่าผลผลิตเพิ่มและรายได้ของภาคครัวเรือนมีแนวโน้มสูงขึ้นในทุกภาคการผลิต แต่ความเหลื่อมล้ำทางรายได้กลับมีแนวโน้มสูงขึ้นเมื่อเทียบกับกรณีฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเกษตรกรรม สาเหตุเพราะอัตราภาษีซึ่งเรียกเก็บจากรายได้ภาคครัวเรือนมีอัตราก้าวหน้าไม่มากพอที่จะลดรายได้กลุ่มครัวเรือนรายได้สูงที่สุดลง ดังนั้นข้อเสนอแนะเชิงนโยบายประกอบด้วย 2 ส่วนคือ 1) อัตราภาษีจะต้องมีอัตราก้าวหน้าที่เพิ่มสูงขึ้น และ 2) โยกย้ายกำลังแรงงาน และปัจจัยทุนของภาคครัวเรือนเกษตรไปสู่นอกภาคเกษตรกรรมที่มีแนวโน้มความเหลื่อมล้ำทางรายได้ที่น้อยกว่า

Downloads

Download data is not yet available.

References

Andersson, P. Martin, and Andres F. Palacio Chaverra. 2016. “Structural Change and Income Inequality-Agricultural Development and Inter-sectoral Dualism in the Development World, 1960-2010.” Oasis 23(June): 99-122.

Archawa Paweenawat, Thitima Chucherd, and Nakarin Amarase. 2017. Uncovering Productivity Puzzles in Thailand: Lessons from Microdata. Bangkok: Puey Ungphakorn Institute for Economic Research.

Atkinson, Anthony B. 2015. Inequality: What Can We Done? Boston: Harvard University Press.

Bastagli, Francesca, David Coady, and Sanjeev Gupta. 2012. “Income Inequality and Fiscal Policy.” Washington, DC: International Monetary Fund.

Baymul, Cinar, and Kunal Sen. 2019. “Kuznets Revisited: What Do We Know about the Relationship between Structural Transformation and Inequality?” Asian Development Review 36(1): 136–167.

Cornia, Andrea Giovanni. 2003. “The Impact of Liberalisation and Globalisation on Income Inequality in Developing and Transitional Economies.” CESifo Working Paper Series No. 843. Munich: CESifo Economic Studies.

Decaluwé, Bernard, Andre Lemelin, Veronique Robichaud, and Helene Maisonnave. 2013. PEP-1-t. Standard PEP Model, Single Country, Recursive Dynamic Version. Kasarani, Nairobi: Partnership for Economic Policy (PEP) Research Network.

Dilaka Lathapipat. 2013. “The Influence of Family Wealth on the Educational Attainments of Youths in Thailand.” Economics of Education Review 37(December): 240–257.

Dollar, David, and Aart Kraay. 2001. Growth Is Good for the Poor. Washington DC: The World Bank.

Joumard, Isabelle, Mauro Pisu, and Debbie Bloch. 2012. “Tackling Income Inequality: The Role of Taxes and Transfers.” OECD Journal: Economic Studies 2012(1): 37-70. Accessed May 10, 2019. http://dx.doi.org/10.1787/eco_studies-2012-5k95xd6l65lt.

Kanokwan Chancaroenchai. 2008. Karnsuksa Palitaparp Karnpalit Khong Rabob Sethakij Thai Parn Viteekarn GARCH-M. [Productivity Growth and TFP Measurement in Thai Economy Using a GARCH-M Approach]. Bangkok: Thailand Research Fund. (in Thai)

Kim, Sung Tai, Young Jun Chun, and Seung-Rae Kim. 2013. “The Effect of R&D Investment on Economic Inequality in Korea.” Korea and the World Economy 14(1):173-206.

Kuznets, Simon. 1955. “Economic Growth and Income Inequality.” The American Economic Review 45(1): 1-28.

Lin, Justin Yifu, and Volker Treichel. 2012. Learning from China’s Rise to Escape the Middle-Income Trap: A New Structural Economics Approach to Latin America. Washington, DC: The World Bank.

Organisation for Economic Co-operation and Development. 2012. Economic Policy Reforms 2012: Going for Growth. Paris: OECD Publishing. Accessed December 19, 2019. https://read.oecd-ilibrary.org/economics/economic-policy-reforms-2012_growth-2012-en#page3.

-----. 2001. Measuring Productivity: Measurement of Aggregate and Industry-level Productivity Growth: OECD Manual. Paris: Organisation for Economic Co-Operational Development.

Organisation for Economic Co-operation and Development/International Labour Organization. 2017. How Immigrants Contribute to Thailand’s Economy. Paris: OECD Publishing.

Ojha, Vijay P., Basanta K. Pradhan, and Joydeep Ghosh. 2013. “Growth, Inequality and Innovation: A CGE Analysis of India.” Journal of Policy Modeling 35(6): 909-927.

Oyvat, Cem. 2016. “Agrarian Structures, Urbanization, and Inequality.” World Development 83(July): 207-230.

Paitoon Kraipornsak. 1998. “Botbart Khong Karn Khayaitua Dan Palitaparp Pudjai Karn Palit Doi Ruam Nai Sethakij Thai.” [The Role of Total Factor Productivity Growth in the Thai Economy]. Thammasat Economic Journal 16(2): 5-54. (in Thai)

Pranee Tinakorn, and Chalongphob Sussangkarn. 1998. Total Factor Productivity Growth in Thailand: 1980-1995. Bangkok: Thailand Development Research Institute.

Ravallion, Martin. 1997. Can High-Inequality Developing Countries Escape Absolute Poverty? Washington, DC: The World Bank.

Solow, Robert. 1956. “A Contribution to the Theory of Economic Growth.” The Quarterly Journal of Economics 70(1): 65–94.

Thanapol Srithanpong. 2016. Firm Productivity in Thai Manufacturing Industries: Evidence from Firm-level Panel Data. Bangkok: Puey Ungphakorn Institute for Economic Research.

Thorbecke, Erik. 1992. Adjustment and Equity in Indonesia. Paris: Development Centre, Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD).

Wilkinson, Richard, and Kate Pickett. 2009. The Spirit Level: Why Greater Equality Makes Societies Stronger. London: Bloomsbury Press.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

07-09-2022

How to Cite

แป้นประหยัด นรา. 2022. “ผลกระทบจากผลิตภาพปัจจัยการผลิตรวมต่อความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของครัวเรือนโดยแบบจำลองดุลยภาพทั่วไปเชิงพลวัต กรณีศึกษาประเทศไทย”. วารสารสังคมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 50 (2). Bangkok, Thailand:49-70. https://doi.org/10.61462/cujss.v50i2.702.